Forellenvangst

Vanmorgen brachten we een kort bezoek aan Woutje en werden we verplicht om terug maskertjes te dragen. Pffff, dat we dit opnieuw moeten meemaken. Die maskertjes zijn zo verdomd warm en onhandig.
We blijven ons voor ogen houden dat we nog even moeten doorbijten en dat hij weldra bij ons is. Hopelijk morgen?

Omdat onze pruts nog niet bij ons is, beslisten we een laatste keer mee te gaan op uitstap.
Om 11.00 uur werden we opgepikt door de chauffeur en tolk en maakten we kennis met Ilse en Christophe die bezig zijn met de bezoekplicht aan hun dochtertje.
Na een lange tocht door prachtige landschappen stopten we aan een rustig plekje bij een rivier voor het middagmaal. Na een (voor)gerecht van kip met tomaatjes en brood, prepareerden de mannen een wilde karper in een bbq met deksel. Het werd een relaxe, leuke namiddag. Ons Nora amuseerde zich door stenen in het water te keilen, met zand te spelen en toneelspelletjes op te voeren waarbij iedereen wel eens mocht meespelen als juf of kindje...
Na het namiddagvullend etentje, volgden we de rivier een eindje terug en kwamen we bij een forellenvijver waar iedereen aan het vissen was. Blijkbaar worden hier massaal forellen uitgezet zodat je na luttele minuten al beet hebt. Dit kunnen de kleinste kinderen...
We merkten al vaker dat kazachen in het weekend daguitstappen maken richting natuur en daar dan bbq’en. Dit is zo’n voorbeeld, deze plaats is duidelijk een familieaangelegenheid. We zijn het helemaal eens met zulke tradities en volgen dan ook graag dit voorbeeld.
Kwamen we ook nog tegen – kazach met arend – op de foto: Hilde met arend.
Prachtig beest, de arend.

Schone beeste