Bummer

Bummer x1! We mogen niet op bezoek bij Wout omdat hij koorts heeft.

Bummer x2! Er zijn pakken sneeuw gevallen en het is koud (-10°). Niet echt het weer om lang buiten te blijven met een kleuter.

We willen toch niet de hele dag binnen zitten dus nemen we een taxi voor een bezoek aan de Russisch-Orthodoxe kathedraal van St.-Nicholaas, met daarna even sneeuwpret in het park ernaast.
Even maar, want de koude snijdt en Nora’s wantjes zijn direct nat want ze wil zo graag een berg maken met de sneeuw. Ze merkt al gauw dat dit niet lukt omdat de sneeuw niet plakt.
Bummer x3! Nu moet het vlug gaan, want ons meisje krijgt kou en wil naar huis!

We lopen in sneltempo door de Nikolskiy Bazaar,
Bummer x4! maar de meeste kraampjes zijn gesloten (door het weer?) en keren dan maar vlug met de taxi terug naar het appartement.

’s Avonds trekken we opnieuw naar Russisch restaurant “Zhili-Byli” met Greet en Dirk, die ondertussen de bezoekjes gestart zijn aan hun dochtertje.Bevroren kiekens

Bedankt allemaal...

voor de vele leuke reacties en emails!
Het doet ons deugd dat er zo met ons wordt meegeleefd.

Jaloeziespook

Katja, het is zover. Het jaloeziespook heeft zich voor de eerste keer vertoond. Eigenlijk valt het nog mee dat het nu pas tevoorschijn komt.

Nora was zo moe dat er zich al een concert had voorgedaan in het appartement. Eenmaal aangekomen in het weeshuis duurde het niet lang of mama mocht niet meer met Wout bezig zijn, enkel nog met haar.
Ze maakte ons meermaals duidelijk dat de verzorgster Woutje moest komen halen. We hoorden wat gerommel op de gang, dat weer verdween.

Nora zei doodserieus: “de verzorgster komt niet - spijtig hé”.

Er zal iemand vroeg zijn bedje in moeten vanavond!

En zo zalig het weer was gisteren, zo slecht is het vandaag. Het sneeuwt hier weer à volonté. Mooi is het wel, maar moeilijk om veel buiten te komen en dat is jammer. Er is nog zoveel te verkennen...

Het moet hier erg mooi zijn in de lente als al de bomen in blad staan.

We hebben onze namiddag dan nog maar eens gevuld met een bezoekje aan de Silk Way City zodat Nora op de indoorspeeltuin kon, met daarna een lekker ijsje.

De pony

Helemaal naar Kazachstan voor een ponyrit?
Tuurlijk niet, maar we willen onze kleine meid laten genieten. ’t Is vakantie voor iets.

Heel trots en moedig reed Nora met een pony in het Panfilov park – onze afstammelinge van Djenghis Khan deed dat goed; wat wil je met Kazachs bloed.

Verder nog wat indrukken van de dag en doordat het zonnetje zich meer en meer laat zien, konden we ook de bergen op de achtergrond van de stad waarnemen. Zalig weer trouwens!

Dinara uit Taraz met dochtertje Daria (Dasha)

Bouwen aan een nieuw, modern Almaty

Koktobe

Het contact met ons zoontje gaat steeds beter. De laatste dagen waren zalig, zo relax en plezant. Je ziet dat Woutje ons begint te herkennen en zich rustig voelt bij ons. Vandaag deed hij niet anders dan lachen en geluidjes maken, een echt zonnetje.

Nora neemt hem graag op schoot en wil hem vanalles aanleren, dus leggen we haar uit dat hij voor bepaalde zaken nog wat klein is. Maar ze doet het zo goed als grote zus, ze is zo zorgzaam en lief voor haar broertje.

Wout’s leefgroepje mochten we niet bezoeken, dat is verboden voor buitenstaanders, maar de hoofdverpleegster heeft voor ons foto’s genomen. Die kunnen we in zijn adoptieboekje verwerken.

Deze keer lieten we ons na het weeshuisbezoek afzetten aan de kabellift naar Koktobe. Ook al scheen de zon, eenmaal boven zagen we niets van de stad want die was omhuld door een dikke laag smog. De 372 meter hoge telecommunicatietoren was wel te zien. ’t Zou er nog moeten aan mankeren!

Uitstap

Vandaag hadden we een uitstap gereserveerd naar big Almaty-lake, samen met Greet en Dirk. Onze chauffeurs haalden ons op en trokken met ons het Alatau gebergte in.

Het vergde een knap staaltje van rijkunst om de 4x4 door de hoge sneeuw te loodsen.

Na een heel eind bergopwaarts kwamen we aan het grote meer dat helemaal dichtgevroren was, op een paar waterstroompjes na. Er werd zelfs op geschaatst.

We maakten een wandeling en Nora amuseerde zich met sneeuwballen rollen en sneeuw in het waterstroompje gooien.

We zagen prachtig besneeuwde bergtoppen, iets wat je normaal vanuit Almaty-stad moet kunnen zien, maar dat ons nog niet gegund was door de slechte weersomstandigheden.

De zon was nu echter van de partij en dat maakte het hele besneeuwde landschap alleen maar mooier.

’s Avonds kregen we een warme maaltijd aangeboden in een yurt: vers gebakken broodjes, schapenvlees en thee. De foto’s vertellen het verhaal...