Vandaag 13 oktober is het precies 2 jaar geleden dat wij vertrokken naar Kazachstan om ons kleine meisje te gaan halen. Zoals jullie weten hebben wij 10 weken gewoond en geleefd in Taraz, de geboortestad van Nora Alua. Het was een hele bijzondere periode in ons leven met onvergetelijke, prachtige momenten. Ook al liep de procedure niet steeds van een leien dakje en heeft die ons behoorlijk wat stress opgeleverd, is het eind goed, al goed.
We hebben een prachtige dochter die blijkt op te groeien tot een vrolijke meid.
We hebben een prachtige dochter die blijkt op te groeien tot een vrolijke meid.
We wilden altijd al meerdere kindjes, dus amper 2 weken nadat we met Nora thuis waren, hebben we een nieuwe adoptieprocedure opgestart. Een tweede kindje is meer dan welkom, in ons hart, in ons leven, bij ons thuis. Tijd voor een nieuw verhaal met een nieuwe blog.
Mede omdat wij net vandaag reisvoorbereiding hadden, vond ik het een mooie dag om deze blog te starten.
De reisvoorbereiding ging naar goede gewoonte door in Beerse bij ons adoptiebureau Het Kleine Mirakel.
Zoals jullie ondertussen al weten zal onze 2e spruit uit Almaty komen.
En wat bleek: er zijn nog slechts 3 koppels voor ons die wachten op nieuws vanuit Almaty!
Zoals jullie ondertussen al weten zal onze 2e spruit uit Almaty komen.
En wat bleek: er zijn nog slechts 3 koppels voor ons die wachten op nieuws vanuit Almaty!
Het zou dus plots snel kunnen gaan... maar dat hangt allemaal af van de adoptabele kindjes in de 3 babyhuizen. In 1 van deze 3 weeshuizen is er op dit moment dus al een kindje op ons aan het wachten!
We verwachten ons aan een vertrek begin 2010.
