Vandaag is het net 1 jaar geleden dat "ons oma" gestorven is. Ze is 94 geworden.
We zijn dankbaar dat Nora haar nog gekend heeft want ze was een prachtvrouw. En 1 van de dingen die haar zo typeerden, is dat ze nog jong van geest was en meekon met haar tijd. Zo stond ze meteen open voor adoptie en heeft ze Nora in haar hart gesloten en dit was ook wederzijds!
Ons tweede kindje zal haar niet meer leren kennen...
