dinsdag 2 februari 2010

Koktobe

Het contact met ons zoontje gaat steeds beter. De laatste dagen waren zalig, zo relax en plezant. Je ziet dat Woutje ons begint te herkennen en zich rustig voelt bij ons. Vandaag deed hij niet anders dan lachen en geluidjes maken, een echt zonnetje.
Nora neemt hem graag op schoot en wil hem vanalles aanleren, dus leggen we haar uit dat hij voor bepaalde zaken nog wat klein is. Maar ze doet het zo goed als grote zus, ze is zo zorgzaam en lief voor haar broertje.

Wout’s leefgroepje mochten we niet bezoeken, dat is verboden voor buitenstaanders, maar de hoofdverpleegster heeft voor ons foto’s genomen. Die kunnen we in zijn adoptieboekje verwerken.

Deze keer lieten we ons na het weeshuisbezoek afzetten aan de kabellift naar Koktobe. Ook al scheen de zon, eenmaal boven zagen we niets van de stad want die was omhuld door een dikke laag smog. De 372 meter hoge telecommunicatietoren was wel te zien. ’t Zou er nog moeten aan mankeren!

3 opmerkingen:

  1. Van harte proficiat met jullie zoontje ! Je kan zo zien dat alles daar prima meevalt. Zal ook wel een andere ervaring zijn dan de vorige, want nu kan je de tijd tussen de bezoeken gezellig doorbrengen met Nora :). Geniet nog van jullie verblijf en vooral de bezoekjes ! Chris & co

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Daar gaan we hopelijk binnenkort ook eens geraken. Al 2 keer in Almaty verbleven maar nog nooit boven geraakt... Nu zal en moet het er van komen. Ziet er leuk uit!
    Groetjes,
    Winde en co

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Aha, de appel, komt ons bekend voor...Jullie zien er heeeeeeeeeeeel gelukkig en ontspannen uit. Genieten maar! We zijn benieuwd naar de fotootjes van Wout, voor na de beroepsperiode zeker? Dikke knuffel van Kristel, Erwin en Paulien

    BeantwoordenVerwijderen