donderdag 28 januari 2010

Genieten

Het etentje gisterenavond met Greet en Dirk was heel gezellig. We trokken naar een Russisch restaurant op de hoek van onze straat voor een mixed grill en bestelden een dubbele portie. Wij Belgen zijn blijkbaar grotere (vlees)eters dan de plaatselijke bevolking.
Aangezien we zondag niet op bezoek mogen in het weeshuis, hebben we samen een uitstap gepland naar Almaty lake.

Ons appartement ligt in het centrum, wat maakt dat we overal makkelijk te voet naartoe kunnen. Vanmorgen zijn we naar de “Duitse” supermarkt geweest voor nog wat inkopen en we wisselen af, we koken een dag, we gaan een dag uit eten.
Het is makkelijk want je vindt hier echt alles.

We beginnen ons hier thuis te voelen en dat is niet moeilijk want Almaty is echt een toffe stad. Ook ons appartement biedt alle comfort en is ruim en gezellig. Net als in het weeshuis, is het hier eerder te warm, dan te koud. De verwarming kunnen we niet stiller zetten, dus zetten we een raam open.

Ons bezoek aan Wout was van korte duur omdat er een commissie op bezoek was in het weeshuis. Maar onze jongen was ook niet helemaal in zijn haak: de verzorgster zei dat hij tandjes aan het maken is en, ondanks onze mondmaskertjes, had hij last van een lopend neusje. We hebben dus zijn eerste traantjes gezien. Maar het moet gezegd, als hij weent is het met een heel pak minder decibels dan ons Noratje. Gelukkig maar!
Woutje wilde niet liever dan gepakt en rondgewandeld worden, dus dat hebben we dan ook gedaan.

Een halfuurtje later hebben we ons laten afzetten in de Silkway city omdat we wisten van Marc en Karin dat daar een indoor speeltuin is.
Super – helemaal Nora’s ding. Ze had ook meteen een vriendinnetje gevonden om alles te verkennen en dat was dolle pret.

Twee kazachjes die elkaars taal niet spreken - zo zie je maar dat kinderen geen woorden nodig hebben. Fantastig toch!



1 opmerking:

  1. Lieve Nora, Marc en Hilde,

    We zijn zo ontzettend blij voor jullie!!! Ook zonder foto is het alsof we jullie kleine Wout al kunnen zien. De glimlach kan ik me zo levendig voorstellen. Elias begroette ons net zo bij de eerste ontmoeting.
    Een supperdikke, viervoudige proficiat!!!!!
    Fijn dat jullie Greet en Dirk hebben leren kennen. Dirk ken ik zelf niet, maar Greet wel, via het werk. De wereld is klein he.

    Lieve groetjes,
    Diederik, Marian, Elias en Jonathan

    BeantwoordenVerwijderen